Тагын бер ел өстәлсә дә сиңа,
Ул ел сине тагы да яшәртсен.
Нурын сибеп көләч йөзләреңә
Гел шат итеп кенә яшәтсен-
Ташламасын сине беркайчан да
Бәхет белән тулы елмаю.
Урап үтсен сине кайгы-хәсрәт,
Ә йөзеңдә булсын куану.
* * *
Туган көнең, туган көнең
Күңелгә нур өстәсен.
Синең һәрбер туар көнең
Сипсен бәхет көлтәсен.
Җәен җиләк чәчкәсе бул,
Кышын кышлау гөле бул.
Яшәр гомерең озын булсын,
Безнең белән бергә бул!
* * *
Тормыш юлың балкып торсын,
Нурлы булсын күңелең.
Сәламәт бул, шатлык, бәхет белән
Бер кайгысыз үтсен гомерең.
* * *
Рәхмәт синең шәфкать тулы йөрәгеңә,
Рәхмәт ару-талу белмәс беләгеңә.
Рәхмәт хәстәр белән караган күзләреңә,
Юаныч һәм шатлык биргән сүзләреңә.
* * *
Теләкләрнең телим изгеләрен,
Шатлыкларның иң-иң зурысын.
Бәхетләрнең көтмәгәндә генә
Килә торганнарын — Нурлысын.
Тырыш сезнең кулларыгыз,
Матур үткән юлларыгыз.
Барча туган-якыннарга
Һәрчак изге уйларыгыз.
Сез булганга без дә бик бәхетле
Сезнең белән якты көнебез.
Безнең белән сез дә бәхетледер,
Сезгә озын-озак гомер телибез.
* * *
Күңелең түрендә һичкайчан
Өмет кояшы сүнмәсен.
Бәхетле язмыш йолдызы
Гомер күгеңнән китмәсен.
Синең тормыш юлларыңда,
Очрамасын киртәләр.
Гел бәхетләр һәм шатлыклар
Алып килсен иртәләр.
* * *
Май кояшы нурын сипкән кебек,
Ташып-тулып килсен бәхетең.
Сәламәтлек, уңыш юлдаш булсын,
Чынга ашсын хыял, өметең.
Котлы булсын, … , туган көнең,
Кояш кебек балкый йөзләрең.
Кайгы-хәсрәт күрми, шатлык белән
Үтсен синең гомер көзләрең.
* * *
Күпме булса җирдә изге теләк
Без телибез сиңа барсында,
Ак чәчәкләр кебек бәхет яусын
Туар көннең һәрбер таңында!
* * *
Сезнең тормыш юлы матур тарих,
Күпләр өчен үрнәк булырлык!
Рәхмәт, дибез, сезгә чын йөрәктән,
Сезнең гомер—безнең горурлык!
|